Tytuł oryginalny: Nosferatu Wiek: R
UWAGA: Uważaj na podszywające się pod nas strony oraz oszustów oferujących konta PREMIUM po zaniżonych cenach!
Przepisz poniższy kod
aby odtworzyć film
Robert Eggers ani przez chwilę nie udaje, że odkrywa Amerykę – dobrze wie, że historia, którą snuje, była już opowiadana. I to nie raz. Ale jego „Nosferatu” nie jest próbą rywalizacji z legendą, lecz świadomym wejściem w dialog z jej najważniejszymi odsłonami. Czerpie pełnymi garściami z niemego arcydzieła F.W. Murnaua z 1922 roku, zanurzając kadry w mroku i atramentowych cieniach, jakby światło było tu tylko gościem. Miejscami dostrzec można subtelne, niemal nieśmiałe gesty w stronę remake’u Wernera Herzoga z 1979 roku, a obsesyjna, wręcz chorobliwa historia miłosna przywodzi na myśl operową wersję Coppoli z 1992 roku – przerysowaną, emocjonalnie rozedrganą, nasyconą erotycznym niepokojem.
Nosferatu cały film po polsku z 2025 roku robi wrażenie
A jednak, mimo tych wszystkich odniesień, Nosferatu cały film Eggersa to byt całkowicie autonomiczny – hipnotyzujący, gęsty od atmosfery, urzekający wizualnym ascetyzmem i dźwiękami, które zdają się sączyć ze ścian niczym szept Hrabiego Orloka. To nie tylko film – to gotycka symfonia, pulsująca niepokojem i melancholią, ukazująca, że potwór może być równie ludzki, co ofiara. Eggers maluje nie kamerą, ale światłem i cieniem, ruchem i milczeniem. Srebrny ekran staje się jego płótnem, a „Nosferatu” – nie tylko hołdem dla klasyki, ale też dowodem na to, że nawet najbardziej ograna opowieść może odrodzić się, jeśli trafi w ręce artysty. Więcej o filmie przeczytasz na https://okiemfilmoholika.pl/filmy/nosferatu-recenzja-filmu-2024/
Prolog całego filmu Nosferatu online otwiera scena niczym senna modlitwa – słowa Ellen (Lily-Rose Depp), wypowiadane szeptem, jakby na granicy omdlenia i ekstazy, brzmią jak ostatni oddech pełen pragnienia i lęku zarazem. To nie są zwykłe modły – raczej liturgia podszyta erotycznym napięciem, niewypowiedzianym niepokojem, czymś zakazanym, a może wręcz złowieszczym. Już od pierwszych chwil seksualność Ellen – młoda, pulsująca pod powierzchnią, pragnąca się wyrwać – staje się jednym z głównych motywów filmu.
Dziewczyna miota się między tym, czego naprawdę pragnie, a tym, czego oczekuje od niej świat – duszny, normatywny, krępujący jak gorset, który nosi nie tylko na ciele, ale i w duszy. Jej wewnętrzny konflikt staje się symboliczną osią tej opowieści: o podwójności natury ludzkiej, o cichym wstydzie i gorącym pożądaniu, które potrafią iść ramię w ramię. Ellen, zamknięta między niewinnością a świadomą kobiecością, między świętością a grzechem, wciela ten dylemat z pełną intensywnością.
Gdy ciało mówi jedno, a sumienie drugie…
Eggers, kreśląc tę postać, buduje nie tylko nową wersję klasycznej historii o wampirze, ale także sugestywną opowieść o psychicznej i cielesnej ambiwalencji – o tym, jak trudno pogodzić się ze sobą, gdy ciało mówi jedno, a sumienie drugie. Nosferatu cały film z lektorem pl w jego wersji to nie tylko horror – to intymny dramat o namiętnościach, które nie mieszczą się w ramach żadnej konfesji.
Lily-Rose Depp jako Ellen to bezapelacyjne centrum emocjonalne filmu – jej kreacja pulsuje napięciem, wrażliwością i niepokojem. Depp daje z siebie wszystko, portretując młodą kobietę zawieszoną między strachem a fascynacją, ofiarą i sprawczynią, światłem i cieniem. Jej obecność hipnotyzuje – jakby cały film tańczył wokół niej, karmiąc się jej lękiem i pragnieniem.
Oto kilka spostrzeżeń:
- Nicholas Hoult w roli Thomasa przechodzi na ekranie subtelną, ale przejmującą metamorfozę – od poczciwego, naiwnego męża do zdesperowanego mężczyzny próbującego wyrwać ukochaną z objęć grozy. Nie gra bohatera, tylko człowieka – co w tym świecie stanowi wartość samą w sobie. A potem wchodzi Willem Dafoe – i jak zawsze kradnie każdą scenę, w której się pojawia.
- Jego profesor von Franz to mieszanka szaleńca, ekscentryka i ponurego błazna – postać drugoplanowa, ale jakże barwna, wprowadzająca do filmu nuty czarnego humoru i odrobiny szaleńczego absurdu.
- Gdy atmosfera gęstnieje, on rozcina ją błyskiem w oku i nieprzewidywalnym słowem.
Eggers nie idzie na łatwiznę. Jego Nosferatu to świadomy powrót do pierwotnych lęków związanych z wampiryzmem – nie ulega modzie na atrakcyjnych, zmysłowych drapieżników. Zamiast tego pokazuje potwora zrodzonego z ciemności, brzydoty i odrzucenia. To wybór ryzykowny, może nawet kontrowersyjny, ale niezwykle konsekwentny i silnie osadzony w tradycji gatunku. Przyznaję – jestem rozdarty. Z jednej strony podziwiam artystyczną odwagę i wizualną dyscyplinę. Z drugiej – niełatwo emocjonalnie zanurzyć się w świecie tak dusznym, nieprzystępnym, tak bardzo pozbawionym choćby iskry nadziei. Ale może właśnie o to chodziło.
Nie każdy daje się porwać temu rytmowi
Sporo roboty robią tu sceny, w których Nosferatu pożera stosy swoich ofiar. To nie są już stylizowane, zmysłowe ukąszenia znane z gotyckich romansów. To coś znacznie bardziej pierwotnego, odrażającego – ohydne, wilgotne chłeptanie krwi prosto z bijącego serca. Jakby patrzyło się na pasożyta, kleszcza w ludzkiej skórze, który nie pije, ale wysysa życie, zostawiając po sobie tylko pustkę i śmierć.
Niektórzy mówią, że nowy Nosferatu cały film za darmo jest nudny. Naprawdę? Czego się spodziewaliście – rollercoastera z CGI i żartami co pięć minut? Przecież każda poprzednia wersja była powolna, kontemplacyjna, skupiona na atmosferze, nie na efektach. To nie film do „przekąszenia” z colą i nachosami, tylko do zanurzenia się – w cień, w dźwięk, w detal. To kino, które się chłonie, a nie konsumuje.
Nowy Nosferatu mnie kupił. Serio. Zwłaszcza pierwsza połowa – to dla mnie czyste filmowe złoto, pełne napięcia i wizualnej poezji, do której z przyjemnością jeszcze wrócę. Oczywiście, nie obyło się bez potknięć. Są momenty słabsze, które nieco burzą rytm i rozpraszają uwagę. Szkoda, bo całość mogłaby być jeszcze mocniejsza. Mimo to wyszedłem z kina z poczuciem satysfakcji. Film okazał się lepszy, niż sugerował zwiastun, bardziej świadomy i odważny, niż się spodziewałem. Nie każdy da się porwać temu rytmowi, ale dla mnie – to była podróż, która zostaje w głowie na długo.
Miłośnik kina i założyciel serwisu, który swoją pasję do filmów rozwija od najmłodszych lat. Zaczynał od fascynacji filmami akcji, a dziś z równym entuzjazmem śledzi premiery kinowe i przeszukuje katalogi platform VOD. Regularnie publikuje recenzje, aktywnie udziela się na forach i nie omija żadnej ważnej premiery. Największą sympatią darzy dynamiczne thrillery, inteligentne komedie oraz produkcje, które wciągają widza od pierwszych minut. Szczególnie ceni dobre scenariusze, budowanie atmosfery i silne emocje – od napięcia po wzruszenie.
Zwiastun
Tytuł oryginalny Nosferatu
Ocena IMDb 7.2 217,558 głosów
Ocena TMDb 6.707 2,832 głosów
Produkcje z tego samego gatunku
Komentarze
Sortowanie według najpopularniejszych